Een prachtig zonnige ochtend was aangebroken en edward en vincent werden vroeg wakker omdat we vroeg zouden vertrekken. Bij de douche (lees bad) aangekomen was een luid geronk te horen, wat uit de kamer van michel en dennis bleek te komen. De 2 dodoâ€^TMs sliepen gewoon nog en hadden de wekker uit gedrukt, dus na een luide “Rise and Shine!” konden we gaan badderen en ons klaar maken voor vertrek. Het ontbijt bestond uit heerlijk getoasted vloerbrood (brood lijkt hier een maand houdbaar), iets wat op jam leek, koffie en heeeeel lang houdbare melk. Na Rob nog even gedag gezegd te hebben legden we de rugzakken in de auto en vertrokken.
We zetten koers naar de Blyde River Canyon wat een dikke 400km rijden was. De bestemming voor vandaag was Graskop. Het uitzicht en de omgeving was werkelijk prachtig! Naar mate we verder reden werd het gebied steeds berg-achtiger en begonnen we wegen steeds meer te kronkelen. Met bergwanden aan de ene zijde en diepe valleiën aan de andere zijde reden we gestaag door. Dennis vertelde ons dat elke 100 meter die we stegen het ongeveer 1 graad kouder wordt. Wel, waar we vertrokken met 22 graden daalde de temperatuur inderdaad naar mate we stegen, maar eerder met 3 graden met 100 meter. De bewolking nam toe en de zon veranderde in natte regenbuien. ondertussen was de temperatuur gedaald naar f*cking 13 graden!!! In het hoogseizoen nog wel. Balen dus. Reis je 10.000km af met 40 graden in je achterhoofd, krijg je regen en 13 graden. Maargoed, dat mocht de pret niet drukken. We kwamen aan in Graskop en zochten een tentje op waar we wat konden eten. De gastvrouw was zo aardig o0m ons wat connecties aan te reiken en een van haar gasten bleek de lokale makelaar te zijn en kon voor ons accomodatie regelen. Ondertussen aten we wat en bespraken we de route. Achter ons zaten 2 mensen die erg geinteresseerd in ons waren en een aantal vragen op ons af vuurden. De beste man was zo excited dat hij ons spontaan gratis onderdak aanbood bij hem thuis in Bloemfontein. We bedankten hem hartelijk en besloten, ondanks de enorme bewolking, toch nog even de Blyde River Canyon in de rijden om Gods Window te bekijken.
Na geparkeerd te hebben op de parkeerplaats moesten we nog een stuk lopen door het berg gebied en ondanks de zicht-belemmerende bewolking mochten we een enorm mooi landschap aanschouwen. De diepe kloven en ravijnen waren adem benemend. Na dit alles een tijdje bewonderd te hebben besloten we af te dalen naar beneden en voorbereidingen te treffen voor het eten.
We moesten dus nog wat boodschappen doen omdat we gingen braaien (afrikaans voor BBQ-en). In de supermarkt liepen we naar de vlees afdeling en vroegen de slager of hij een goed stuk vlees had voor ons doel. Hij liep even naar achteren en kwam terug met de vraag hoeveel het mocht zijn. Nou, zei dennis, doe maar een goed stuk voor ons 4-en. Even later kwam de man terug met een homp rump steak (biefstuk) waar je U tegen zegt, verpakte het en plakte er een prijskaartje aan: R90. 90 rand voor meer dan een kilo vlees!! Dat is een bloody 8,50 euro. Elders in de supermarkt trok Michel uit het niets een enorm geschrokken gezicht waarna hij verbaasd naar het vriesvak keek. Eenmaal aangekoment zag ook de rest het... In het vriesvak lagen verse koeien koppen (inderdaad, precies in het nek afgehakt en verder niks aan gedaan). Jamjam... voor als je soep wilt trekken ofzo.
Nu we alles hadden gingen we onderweg naar onze chalet. Daar aangekomen vielen we stijl achterover! Voor ons huisje stonden we recht aan een afgrond met uitzicht OP Gods Window! De watervalletjes tussen het rotsgesteente door en de rollende wolkensluiers over de bergtoppen heen.
We staken de braai aan en na een tijdje konden we de eerste stukken vlees opde braai leggen. De bewolking nam donkerder kleuren aan en vreesden dus het ergste.... en dat werd ook werkelijkheid. Werkelijk binnen 10 minuten was het gehele landschap dichtgetrokken met mist en laaghangende bewolking en begon het te regenen. We zagen de sluiers wolken tot aan ons huisje trekken als een mystieke mist die om ons heen trok.
Goed,, wij alles naar binnen gehaald, het gas aangestoken en binnen verder gaan “braaien“. Wijntje erbij en konden toen eindelijk eten. De biefstuk bleek rampzalig lekker te zijn. Mals als een heet mes door de boter (en dat voor die 8,50) dus onze avond kon niet meer stuk. Na nog even lekker te hebben nagekletst zijn we uiteindelijk ons bedje in gedoken.